• Data: 2024-10-20 • Autor: Katarzyna Bereda
Syn jest wychowankiem ośrodka wychowawczego. W maju skończy 18 lat. Chcę go wymeldować z mieszkania, ponieważ pije alkohol, zażywa narkotyki i jest agresywny. W jaki sposób mogę to zrobić?
Sam obowiązek meldunkowy jest jedynie obowiązkiem administracyjnym i nie ma tu znaczenia – dla Pani najważniejsze jest to, aby syn wyprowadził się jak najszybciej z domu i w tym celu powinna Pani zainicjować postępowanie o eksmisję sprawcy przemocy w rodzinie.
Zgodnie bowiem z treścią art. 11a ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie – jeżeli członek rodziny wspólnie zajmujący mieszkanie, swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie, osoba dotknięta przemocą może żądać, aby sąd zobowiązał go do opuszczenia mieszkania.
Zgodnie z opinią doktryny na ustawową definicję przemocy w rodzinie składa się kilka istotnych elementów. Po pierwsze, przemocą może być nie tylko zachowanie, które się powtarza, lecz także pojedyncze zachowanie. Po drugie, może to być działanie, tj. dokonanie jakiejś czynności, lub zaniechanie, czyli niepodjęcie działania, niewykonanie jakiejś czynności. Po trzecie, zachowanie to ma być umyślne. Nie jest jasne, czy projektodawcy mieli tu na myśli fakt, że przemoc stanowi zachowanie zamierzone, czy też chodziło o pojęcie winy umyślnej, o którym mowa w art. 9 § 1 K.k., stanowiącym, że „czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, tj. chce go popełnić albo, przewidując możliwość jego popełnienia, godzi się na to”.
Kolejnym elementem ustawowej definicji przemocy w rodzinie jest kwestia naruszenia praw lub dóbr osobistych osób wymienionych w art. 2 pkt 1 ustawy, w szczególności narażenie tych osób na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszenie ich godności, nietykalności cielesnej, wolności, w tym seksualnej, spowodowanie szkód na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołanie cierpień i krzywd moralnych u osób dotkniętych przemocą.
Z uwagi na powyższe podnoszę, iż jeżeli sprawca stosuje wobec Pani przemoc – zarówno fizyczną, jak i psychiczną – mogą Państwo skorzystać z tej instytucji. Jest to procedura znacznie szybsza niż podstawowa eksmisja, gdyż sąd ma obowiązek rozpatrzyć wniosek w ciągu miesiąca od daty wpływu i w tym czasie wyznaczyć rozprawę. Jednocześnie nie ma obowiązku poszukiwania dla eksmitowanego lokalu ani także innych uprawnień, które mu przysługują – pora eksmisji itp. Z uwagi na to postępowanie jest szybkie. Wniosek należy złożyć dla właściwego miejscowo sądu rejonowego.
Dlatego – jeżeli syn jest agresywny, stosuje przemoc i nadużywa alkoholu – proszę złożyć taki wniosek do sądu. Samo wymeldowanie nie ma tu znaczenia, albowiem nie wpływa to na prawo własności i możliwość zamieszkiwania w nieruchomości.
Pani Anna i jej dorosły syn Marek
Pani Anna od kilku miesięcy doświadcza przemocy ze strony swojego syna Marka, który nadużywa alkoholu. Mimo że Marek nie ma stałego zameldowania w mieszkaniu matki, wciąż mieszka z nią, ponieważ uważa, że jako syn ma do tego prawo. Pani Anna czuje się zagrożona i nie wie, jak sobie z tym poradzić. W końcu, po kilku dramatycznych epizodach przemocy fizycznej i psychicznej, postanawia złożyć w sądzie wniosek o eksmisję swojego syna. Zgodnie z obowiązującymi przepisami sąd ma rozpatrzyć jej sprawę w ciągu miesiąca, co daje pani Annie nadzieję na szybkie zakończenie problemu.
Pani Monika i jej były mąż Krzysztof
Po rozwodzie pani Monika zgodziła się, aby jej były mąż Krzysztof, z którym ma dwoje dzieci, przez jakiś czas mieszkał w ich wspólnym domu. Jednak z czasem Krzysztof zaczął wykazywać coraz większą agresję, poniżając Monikę słownie i grożąc jej przemocą. Sytuacja stała się nie do wytrzymania, jednakże Krzysztof nie chciał się wyprowadzić i uparcie twierdził, że ma prawo mieszkać w domu, ponieważ jest tam zameldowany. Pani Monika postanowiła działać zgodnie z prawem i złożyła do sądu wniosek o eksmisję Krzysztofa, powołując się na przemoc psychiczną, jakiej od niego doświadcza. Pomimo meldunku sąd może zobowiązać Krzysztofa do opuszczenia domu, jeśli uzna, że wspólne mieszkanie jest uciążliwe i niebezpieczne.
Pani Renata i jej partner Andrzej
Pani Renata mieszka ze swoim partnerem Andrzejem od kilku lat. Z czasem Andrzej zaczął zachowywać się agresywnie. Choć nigdy nie uderzył pani Renaty, jego słowne znęcanie się, manipulacja i groźby spowodowały, że pani Renata poczuła się uwięziona we własnym domu. W końcu postanowiła zakończyć związek. Andrzej jednak nie chciał się wyprowadzić. W tej sytuacji pani Renata, wspierana przez rodzinę, złożyła wniosek o eksmisję. Sąd może orzec eksmisję Andrzeja, uznając jego zachowanie za formę przemocy psychicznej, która czyni wspólne mieszkanie uciążliwym i niebezpiecznym.
Artykuł omawia możliwość eksmisji sprawcy przemocy domowej na podstawie art. 11a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Osoba dotknięta przemocą, zarówno fizyczną, jak i psychiczną, może wnioskować do sądu o eksmisję agresora. Procedura ta jest szybsza od standardowej eksmisji – sąd ma miesiąc na rozpatrzenie wniosku i nie musi zapewniać lokalu zastępczego dla eksmitowanego. Eksmisja może być zastosowana niezależnie od obowiązku meldunkowego sprawcy, który nie wpływa na jego prawo do zamieszkiwania w nieruchomości.
Jeśli doświadczasz przemocy domowej ze strony bliskiej osoby, masz prawo podjąć kroki, by chronić siebie i swoją rodzinę. Eksmisja sprawcy przemocy to szybka i skuteczna forma ochrony, którą może zapewnić sąd. Skontaktuj się z naszymi prawnikami online, aby uzyskać wsparcie i pomoc prawną w przygotowaniu wniosku o eksmisję. Już dziś napisz do nas – wypełnij formularz kontaktowy umieszczony pod tekstem.
1. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej - Dz.U. 2005 nr 180 poz. 1493
2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Katarzyna Bereda
Adwokat, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego – pracę magisterską napisała z prawa pracy. Podczas studiów odbyła liczne praktyki, zarówno w sądach, jak i w kancelariach adwokackich. Aplikację adwokacką rozpoczęła w 2015 roku. W marcu 2018 roku przystąpiła do egzaminu zawodowego, uzyskując jeden z najlepszych wyników w izbie zielonogórskiej i w konsekwencji kończąc aplikację adwokacką z wyróżnieniem. Specjalizuje się w prawie rodzinnym, cywilnym, zobowiązaniach, prawie spadkowym, prawie gospodarczym i spółkach prawa handlowego.
Zapytaj prawnika
